Прашања за Евгениј Онегин

1.    Што се случи откако Онегин го доби писмото од Татјана?

2.    Можете ли да го објасните однесувањето на Онегин?

3.    Кои фактори би можеле да влијаат да се смени однесувањето на Онегин?

4.    Што ќе се случеше ако Онегин не го добиеше наследството од неговиот вујко?

5.    Каков крај би напишале вие?

6.    Како ќе се справевте вие со лик како Онегин?

Татјана и Евгениј Онегин

   
Романот во стихови “Евгениј Онегин” е дело во кој поетот ја влејал сета своја страст,  своето животно и творечко искуство. Построен е врз мошне напната и впечатлива перипетија и сложени односи, конфликти и спротивни карактерни особености. 

    Централните ликови, Евгениј Онегин и Татјана Ларина се личности со неспоив карактер. Онегин е типичен претставник  на монденските кругови од своето општество кој во детството добил површно и несистематско образование. На деветнаесет години станал сопственик на голем имот. Онегин е човек без визии за  животот и незаинтересиран за крепосните селани на својот имот. Сиот свој интерес го насочил кон поканите за ручеци, вечери, балови и забави.Овој површен млад човек  целосно се оддава на навиките на пороците, ги покажува својствата на необична личност. Човекот без емоции  грубо ја отфрла љубовта на идеалната и поетична селска девојка Татјана. Каприциозно се поигрува со нејзината сестра и го убива човекот што искрено ја сака.

     Наспроти него, Татјана е типичен претставник на руска жена, со цврст, монолитен и единствен  карактер.Во неа нема колебања, со своите ставови стои цврсто на земјата.Нејзината природа е силна и длабока. Нејзе  и е туѓо лошото однесување. Таа силно и со непосредна  спонтаност ги искажува љубовните чувства кон Онегин. Нејзината длабочина ја прави поумна од него. Нејзиниот благороден инстинкт ја води напред, а ја сопира кога треба. Не се променила ни во изменетите животни околности. Ги зачувала својствата на  поетична  и силна природа кои ја красеа и како селска девојка и како отмена  дама од високото друштво. Не се променил ниту нејзиниот однос кон љубовта, која за неа е основен извор на среќата и несреќата.Тоа свето чувство во најголема мера го определува карактерот на Татјана и  по основ на него таа не бара компромиси. За неа во љубовта нема средина. Иако му признава на Онегин дека сеуште го сака смело му соопштува дека не верува во трајноста на неговите чувства.
   

 Пушкин во својата бесмртна  и недостижна поема преку својот јунак Онегин паралелно ни ја изнесе историската судбина на рускиот човек-скитник и неоспорната убавина во личноста на руската жена.

Љубовно писмо од Лорд Џорџ Гордон Бајрон

За Каролина Ламб (девојката која морал да ја напушти поради притисок од нејзината мајка)

Август, 1812 година

Моја најмила Каролина,

Твоето постоење му даде смисла на мојот живот. Сите убави зборови се сокриени во твоето име. Но ете мора да престане нашата љубов, нашата кратка среќа.

Солзите што ги виде на моето лице се мал сведок дека јас не можам да се разделам од тебе. Ти си мојата љубов. Како што се доближуваш до мене, така јас се понервозен станувам. Ме боли секј дел од телото. Немам доказ кој ќе ти ги покаже моите искрени чувства кон тебе, мораш да ми веруваш на зборовите.

Бог е сведок дека ти посакувам среќа со твојот сопруг. Ти давам завет дека ќе ја сокријам мојата љубов кон тебе. Нема никој да знае дека ти си најсветото нешто за мене. Со ниеден збор ни дело не ќе ја нарушам твојата среќа.

Никогаш досега не можев да го замислам лудилото кое се чувствува кога умира една љубов, страдањето кое не се опишува со зборови, меланхолијата во мене, гордоста која не ми дава да молам пред твојата врата, страдањето во кое ме фрли.

Но мора да престане оваа апсурдна љубовна приказна. За таа цел жртвувам премногу среќа во мојот живот, многу повеќе отколку што може да се замисли.

Ветувам дека љубовта кон тебе ќе стане минато, нема повеќе да си мотив за секое мое дело, моето срце нема повеќе да е твоја сопственост. Само Бог нека те заштити и благослови, иако не си покрај мене.

Те сакам, Бајрон

П.С. Моја најмила Каролина, зарем ќе ја заборавам среќата со тебе? Љубовта која ме правеше да се чувствувам ниту на земја, ниту на небо. Сепак, твојата мајка го скрши мојот лет, знај го тоа...

Евгениј Онегин